جنگ روسیه و اوکراین سرمشق رویاروییهای آینده است
تاریخ انتشار: ۷ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۷۸۰۸۹۴
منبع: اکونومیست
مصاحبهکننده : اکونومیست
تاریخ انتشار: ۱۷ مه ۲۰۲۳
مترجم: لیلا احمدی
➖➖➖➖➖➖➖➖➖
عصر ایران- مقامات پکن به این نتیجه رسیدهاند که آمریکا برای تضعیف چین دست به هر کاری خواهد زد. رهبران واشنگتن نیز قاطعانه بر این باورند که چین تمهیداتی برای جانشینی ایالات متحده به عنوان قدرت برتر جهان دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بخش دوم مصاحبۀ هشت ساعتۀ اکونومیست از این قرار است:
مورد تایوان میتواند آزمونی فوری برای درک نحوۀ رفتار چین و آمریکا باشد. کیسینجر به خاطر میآورد که در اولین سفر ریچارد نیکسون به چین در سال ۱۹۷۲، فقط مائو صلاحیت مذاکره درمورد جزیره را داشت
«هرگاه نیکسون موضوع مشخصی را مطرح میکرد، مائو میگفت: «من فیلسوفم. با این قبیل موضوعات سروکار ندارم. بگذارید چوئنلای و کیسینجر در این باره بحث کنند.»... اما وقتی نوبت به تایوان رسید، خیلی صریح بود. میگفت: آنها یک مشت ضد انقلابند. درحالحاضر بهشان نیاز نداریم. میتوانیم صد سال دیگر هم صبر کنیم. بلأخره روزی آنها را به حضور میطلبیم ولی فعلاً راه زیادی باقی است.»
[چوئنلای از رهبران مهم سیاسی چین و اولین نخستوزیر جمهوری خلق چین از ۱۹۴۹ تا ۱۹۷۶ است که به سیاستهای معتدل و بهویژه ایفای نقش در اوضاع پس از انقلاب فرهنگی شهرت دارد.]
کیسینجر میگوید تفاهم ایجاد شده بین نیکسون و مائو را پس از ۵۰ سالدونالد ترامپ لغو کرد زیرا او میخواست با گرفتن امتیاز از چین بر سر تجارت، وجهۀ سرسخت خود را نمایش دهد. استراتژی سیاسیِ دولت بایدن نیز (البته با لفاظیهای لیبرال) شیوۀ رهبری ترامپ را در پیش گرفت.
کیسینجر این مشی را در رابطه با تایوان نمیپسندید و در پیش نمیگرفت، زیرا به نظر او جنگ به سبک اوکراینی در تایوان به نابودیِ جزیره میانجامید و اقتصاد جهان را ویران میکرد. جنگ میتواند چین را در داخل کشور تضعیف کند و بزرگترین واهمۀ رهبران چینی هم آشوب داخلی است.
هراس از جنگ میتواند پیشدرآمدِ امید باشد اما مسأله این است که هیچیک از طرفین فضای زیادی برای امتیازدهی ندارند. همۀ رهبران چینی بر ارتباط با تایوان تاکید داشتهاند، بااینحال «در شرایط کنونی ترک تایوان بدون تضعیف موقعیت آن در جاهای دیگر برای ایالات متحده امری ساده نیست.»
ب رونرفت از این بنبست در گرو تجربیات حرفهای است؛ به این صورت که ابتدا رابطۀ سیاسیِ خفیفی ایجاد میشود، بهتدریج اعتماد حاصل میشود و سرانجام رابطهای پایدار شکل میگیرد. رئیسجمهور آمریکا بهجای فهرستکردنِ همۀ نارضایتیها، به همتای چینیاش میگوید: «آقای رئیسجمهور، دو خطر بزرگ در حال حاضر صلح را تهدید میکند و آن دو خطر من و تو هستیم، به این معنا که ما ظرفیت نابودی بشریت را داریم.» اما واقعیت این است که چین و آمریکا، بدون این که رسماً اعلام کرده باشند، تمرینِ خویشتنداری میکنند.
کیسینجر که هرگز طرفدار بوروکراسیهای سیاستگذاری نبوده، مایل است با گروه کوچکی از مشاوران کار کند که راحت به یکدیگر دسترسی داشته باشند و به طور ضمنی با هم کار کنند.
هیچیک از طرفین اساساً موضع خود را در مورد تایوان تغییر نمیدهد، اما آمریکا مراقب نحوۀ استقرار نیروهای خود خواهد بود و سعی میکند این ظن را تقویت نکند که از استقلال جزیره حمایت میکند.
دومین توصیۀ کیسینجر به رهبران سیاسی این است: «اهدافی تعریف کنید که بتوانند افراد را جذب کنند و برای دستیابی به این اهداف، ابزارهای قابل توصیف بیابید.»
تایوان اولین منطقه از چند منطقهای است که ابرقدرتها می توانند در آن زمینههای مشترکی داشته باشند و بر آن اساس ثبات جهانی را تقویت کنند.
جانت یلن، وزیر خزانهداری آمریکا در سخنرانی اخیرش پیشنهاد کرده این زمینههای مشترک میتوانند شامل تغییرات آب و هوایی و اقتصاد باشند.کیسینجر کاملاً طرفدار اقدام مشترک دربارۀ آب و هوا است، اما تردید دارد که این اقدام بتواند کمک زیادی به اعتمادسازی یا کمک به ایجاد تعادل بین دو ابرقدرت کند. در مورد اقتصاد هم این مخاطره وجود دارد که طرح تجاری به دست سوداگرانی بیفتد که با توسعۀ چین همدل نباشند.
"نگرش همه یا هیچ"، تهدیدی برای یافتن شیوههای تنشزدایی است. اگر آمریکا خواهان این باشد که راهی برای همزیستی با چین بیابد، نباید تغییر رژیم را هدف قرار دهد.
کیسینجر از همان ابتدا به مقولهای متوسل میشود که به آن باور دارد. او میگوید: «در "دیپلماسی بر مدار ثبات"، باید عنصری از جهان قرن نوزدهم وجود داشته باشد و جهان قرن نوزدهم بر این گزاره استوار بود که وجود دولتهای رقیب بلامانع است و اساساً مورد بحث نیست.»
برخی از آمریکاییها معتقدند چینِ شکستخورده، دموکراتیک و صلحآمیز خواهد شد، اما حتی اگر علاقمند به ایجاد چین دموکراتیک باشیم، سابقهای برای حصول این نتیجه وجود ندارد. به احتمال زیاد، فروپاشی رژیم کمونیستی به جنگ داخلی و درگیری ایدئولوژیک میانجامد و این وضعیت بی ثباتی جهانی را تشدید میکند. او میگوید: "به نفع ما نیست که چین را به سمت انحلال سوق دهیم."
آمریکا به جای شخم زدنِ تقابلها باید اذعان کند که چین منافعی دارد. مثال خوب در این زمینه اوکراین است.
اخیراً و برای اولین بار پس از تهاجم روسیه به اوکراین در فوریۀ سال گذشته، شی جین پینگ رئیسجمهور چین با ولودیمیر زلنسکی، همتای اوکراینی خود تماس گرفت. بسیاری از ناظران که از روابط نزدیک چین و روسیه شکایت دارند، تماس شی را نادیده گرفته و آن را حرکتی بیارزش قلمداد کردند که برای آرامکردن اروپاییها طراحی شده، است.
کیسینجر با تلقی ناظران موافق نیست. او این تماس را اعلامِ قصدی جدی قلمداد میکند که دیپلماسی جنگ را پیچیده میکند و ممکن است دقیقاً فرصتی برای ایجاد اعتماد متقابل بین ابرقدرتها باشد.
کیسینجر تحلیل خود را با محکومکردن رئیس جمهور روسیه، ولادیمیر پوتین آغاز میکند. او میگوید: «این تهاجم قطعاً اشتباهی فاجعهبار بوده که ناشی از قضاوت ناگوار پوتین در سالهای واپسین است، اما فراموش نکنیم که غرب بیتقصیر نیست. تصمیم غرب برای قطع عضویت اوکراین در ناتو بسیار اشتباه بود. این تصمیم بیثباتکننده است. درواقع وعدۀ سستِ حفاظت ناتو بدون برنامهای برای تحقق آن باعث شده که اوکراین از دفاع ضعیفی برخوردار شود. حتی اگر تضمین محکمتری در کار بود، این وعده نه فقط پوتین که بسیاری از هموطنان او را خشمگین میکرد.
اکنون وظیفۀ ما تلاش برای خاتمهدادن به جنگ است، بیآنکه زمینه برای دور بعدیِ درگیریها فراهم شود. کیسینجر از روسیه میخواهد که تا حد امکان از سرزمینهایی که در سال ۲۰۱۴ تصرف کرده، عقبنشینی کند؛ اما واقعیت این است که در هر آتشبسی، روسیه دستکم سواستوپل (بزرگترین شهر کریمه و پایگاه دریایی اصلی روسیه در منطقه واقع در کرانۀ دریای سیاه) را حفظ خواهد کرد.
چنین توافقی که در خلال آن روسیه برخی دستاوردها را از دست میدهد و برخی دیگر را حفظ میکند، میتواند از حجم نارضایتیِ طرفین بکاهد.
جنگ روسیه و اوکراین سرمشقی برای رویاروییهای آینده است. «آنچه اکنون اروپاییها میگویند، بهنحوی دیوانهوار مخاطرهآمیز است.
اروپاییها میگویند: ما آنها را در ناتو نمیخواهیم چون بسیار خطرناکند درنتیجه آنها را مجهز میکنیم و پیشرفتهترین سلاحها را در اختیارشان قرار میدهیم.»
نتیجه واضح است: «اکنون اوکراین را چنان تقویت کردهایم که بهترین کشور مسلح با کمترین امکانات استراتژیکِ رهبری در اروپا است."
غرب برای برقراری صلح پایدار در اروپا نیاز به دو جهش رؤیایی دارد. اولین جهشِ استراتژیک پیوستن اوکراین به ناتو، بهمثابۀ ابزاری برای مهار و همچنین محافظت از آن است. دومین جهش نیز این است که اروپا برای ایجاد مرز شرقیِ باثبات، همجواری با روسیه را مهندسی و مدیریت کند.
ادامه دارد
منبع: عصر ایران
کلیدواژه: هنری کیسینجر اکونومیست رئیس جمهور
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۷۸۰۸۹۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۸۰۵ نظامی اوکراینی در یک روز کشته شدند
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از اسپوتنیک، وزارت دفاع روسیه امروز دوشنبه با انتشار بیانیهای اعلام کرد که یگان های «غرب» ارتش روسیه ۳ حمله ارتش را در محور لوهانسک دفع کردند و در این درگیریها ۴۰ نظامی اوکراینی کشته شدند.
در مناطق جنوبی نیز «یگانهای جنوب» مواضع را در خط مقدم بهبود بخشیدند؛ در درگیریها در این منطقه نیز نزدیک به ۳۹۵ نظامی اوکراینی کشته و یک هویتزر ساخت آمریکا نیز منهدم شد.
یگانهای مرکز نیز با حمله موشکی و توپخانهای مزدوران خارجی ارتش اوکراین و مقر نیروهای مسلح اوکراینی را در محور دونتسک هدف قرار دادندکه در نتیجه آن ۳۷۰ نظامی اوکراینی کشته شدند.
ساعاتی پیش رسانههای روسی اعلام کردند که در پی حمله موشکی ارتش روسیه به محل استقرار مزدوران خارجی ارتش اوکراین در منطقه «میکولایف» دستکم ۱۴ نفر کشته و ۸ نفر دیگر نیز زخمی شدند.
دیروز یکشنبه «سرگئی لِبِدف» هماهنگکننده عملیاتهای مخفی ارتش روسیه در منطقه نیکولایف اعلام کرد که نیروهای مسلح روسیه یک کارخانه کشتیسازی و هتلِ محل اقامت مزدوران انگلیسیزبان ا رتش اوکراین را هدف قرار دادند.
لِبِدف دراینباره گفت: ساکنان میکولایف گزارش دادند که انفجارهایی را در کارخانه ۶۱ و مناطق پیرامون آن شنیدهاند؛ جایی که تفنگداران دریایی ارتش اوکراین در آن ساکن بودند؛ قایقهای بدون سرنشین نیز در این منطقه مونتاژ میشدند.
وی اشاره نکرد که در این حمله موشکی چند نفر از مزدوران ارتش اوکراین کشته شدند.
وزارت دفاع روسیه روز شنبه نیز در گزارش روزانه خود اعلام کرد که واحدهای بخش غرب نیروهای مسلح روسیه ۹ حمله ارتش اوکراین را دفع کردند. واحدهای یگان جنوب روسیه، دو منطقه جدید در دونتسک را آزاد کردند و موفق به بهبود مواضع خود در این محور شدند.
بنا به گزارش وزارت دفاع روسیه، در درگیری در محور غرب، ارتش اوکراین بیش از ۲۵۵ نظامی خود را از دست داد.
وزارت دفاع روسیه همچنین اعلام کرد که واحدهای شرق نیروهای مسلح روسیه، با بهبود موضع نظامی خود در این منطقه دو تانک ارتش اوکراین را نیز منهدم کردند. اوکراین حدود ۸۲۵ نیروی نظامی خود را از دست داد.
کد خبر 6092212